Levent Yüksel - Beş Duyu

Canda hal kalmadı bir daha gitme
Dilinde zehir var bir daha esme
Yar elimi tut, elimi tut
Sakın bırakma
Beniz afet yeri, tende kıyamet
Sakın bırakma
Sakın bırakma

Yıldızlar yere inse
Ölümden bile korkmam
Sığındığım al buğday ten
Nefesinden caymam
Yarim ebedi dur (kal)
Hayat denilen akıyor
Yüzün koynumdayken
Beş duyu yetmiyor
Beş duyu yetmiyor