Perenal - Boğan Deniz (Ft. Sena)

bir rüyayı sevdim
onu gece besledim
uyanmaya korktum
kabuslara sarıldım


bi kabusun sayesinde gözlerim açıldı
çok ilgiliydim geceyle o da uykumu kaçırdı
çocuksamda çok düşündüm hep anlayan şaşırdı
gerçeği görmek isteyen çok sert çakılsın

kapıştım sıkıntı kokan güzel büyümeyen çiçekleri
çöp kutusuyla tanıştırdım tutmayan dilekleri
vurduğumda ses çıkardı değerli gördüklerim
hayat getirir duyguları izler öldürmemi

gördü gömleğimde notum dondu boynumdaki sıcak
havada asılıp öldü sorum içimi tutmaz artık tıpam
anca benle kalır yaram düştü insandaki çıtam
bi kule inşaa ettim güvenden olmadı çıkan

anlıyorsa kayıp oda bir anda olsa gözü dolar
yakınsa biraz kara tona takıntılarla gece yorar
hatırlamak sakınca kısmı atlasak mı rastlamadan
hisleremi güvensek acaba zayıf oda


kafamda hasta düşüncelerle
üşüttüm aklımı bilmecemle
hayalim tavanda asılı bi iple
kendimi buldum boğan denizde

değil mi ki öyle seninde yanında sisten
ibaret bi dost duran ve boktan bi sistem
hiç ordaki sesten güç almadım ki içten
biriysen görmek için uğraşmazsın resme

deste deste yalan kes böl dağıt besle
bulamadım kendimi uğraştığım dertte
yatan intikam uyandı pekde istekliymiş hemde
dörtte uyu zoraki birde kalkıcak beşde

kapansın kapım açmayan yaramsın tadım
incelik dilde biraz çektiğinde bi bakarsın kalın
çocukluk yanımda oyunlar kadar durur bu çapım
elbet bigün hislerini tüm çocuklar tanır

ve şeytanı anlarsın hatta sen onu kollarsın
bulaşır iyice nefret edersin yinede kovmazsın
bi yüktür sorular içinde durdukça yormaz mı
resimler çiçek gibiyse zamanla solmaz mı


kafamda hasta düşüncelerle
üşüttüm aklımı bilmecemle
hayalim tavanda asılı bi iple
kendimi buldum boğan denizde

bir rüyayı sevdim
onu gece besledim
uyanmaya korktum
kabuslara sarıldım