Küfean - Kül

Her tenden tene atlıcagımımı sandın
Afitapımda sen yoktun ben var saydım
Gitmek kolay iştir bak bunu unutma
Yakanda silkele beni bundanda utanma

Aşla bakan gözleride gördüm
Aşksız yaşamaya calısın bizleride
Sizleride gördüm aşkının peşinde koşanları
Yarı yolda bırakmamak için koşup yorulanları

Dünyada sende yoksun kokunda
alevler saracak bedenmi bi dokunda
bir verip bin alacak alnımıza ne yazılmışsa
Bin verdim bir alamadım kralsın yok taçında

Sen beni ben seni zamanla bıraktık
Zaman dur artık o gelmedigi için gökyününü karattık
Luzumsuz artık zamanıda abarttık
beyaz bi sayfa açıcaktık sen defteri kapattın

Gönül nemlidir nem kokan her yerdedir.
Kokunu duyamıyorum hangi gezegendedir.
Genzimde hiç bitmek bilmeyen bir acı
Gönül yörüngemle Bulamadıgım dar ağacı

Unutmam Saçının her telini hafızama kaydettim
Gittiginden bu yana aklımı kaybettim
Işıgımdın benim gökyüzüne denktik
Hoşumuza giden herşeyden zamanla nefret ettik
Yağmur ol kafamdan aşşagı yağ bi ton
Bende nefretten cok sevgi bol
Yüreğimdeki acı ancak bana yeter
Suskunlugun konuşmaktan beter

Gönül sızısı aşka denktir
Ask eşittir bizdik
Yoklugundan bu yana her
anlamda delirdik
Kaçıp gitmek en büyük delilik

Unut beni vazgeçiyorum herşeyden
Suç benim gitmeliydim erken
Git falan derken falanmışısız aslında
Yalanmışsın sen yoksa yanıldım mı ben

Umut penceremde savrulan yaralı bir serçe
Gidiyorum yalansızca sen üzülme bence
Gidiyosun yalanlarında buna üzül bence
Hedefinde ben yokum yalanlarına tokum artık



Düzeldim artık küllerimden arındım
Yoklugundan bu yana sokaklarda barındım
Yüzüm gülerde benim sabahlara sensiz uyandım
Sensiz geçti sessizlik odama ilişti