Porselen - Özge Öztimur

Korkularına göğüs gerdim ama çoktan olayı kafanda bitirmişsin
Sarıldım o büyüden ibaret aşka uyandım sabahına gitmişsin

Dipsiz kuyudan bozma ruh hali
Ne desem canını nasıl yakabiliyorum
Kalp sende porselen misali
Dokundukça kırıyorum

Ben seni tutsam
Bırakırsın
Gözünü köle olsam
Kapatırsın
Duvarlarını yıkamadı ya bu aşk
Artık onlara resmimi asarsın