Abdülbaki Kömür - Zaman

Kaybolur hayatın tarifsiz ahengi

Zaman bir tablodur düşer duvarlardan

Düşüncemi aşan gizli bir mimari

Yükselir sonsuzluk manzaralarından



Yaslasam başımı hatıralarıma

Bir şah damar gibi vuruyor hayaller

Vuslat bilemem ki hangi rüyalarda

Ayrılıktan şimdi üşür durur eller


Bir yağmur sonrası gurbetimde akşam

Ruhumun dinmeyen nedametleridir

Ağarmış saçında eskiyen şu zaman

Sonsuza dökülen gizemli bir nehir



Bir terennüm olur ah dudaklarımda

Gönlümde vuslatı sürükleyen hicran

Rüzgardır içimi körükleyen sevda

Bir yağmur sonrası gurbetimde akşam