Abdullah İnan - Kaybolduğum Yerden

Limanına demir attığım an kalbimi de emanet ettim sana, gelseydin gezecektik sonsuza kadar limanında kaybolduğum yerden.
Sevdim seni gönülden sevdim, hiç karşılık beklemedim. Sevseydin sevecektik ölene kadar limanında kaybolduğum yerden.
Huzuru arıyordu gönlümüz, birbirimizi arıyordu gözümüz, gelseydin huzuru bulacaktık limanında kaybolduğum yerden.
Ömrümü hasretinle geçirdim, günlerime gün ekledim, gelseydin bitirecektik bu hasreti limanında kaybolduğum yerden.
Dağ gibi sevdayı devirip de gittin, emanet kalbimi geri vermedin, dönseydin yelken açacaktık yepyeni ufuklara limanında kaybolduğum yerden.
Yarım bıraktın sevdamızı, umutlarımız yarınlarımızı, şimdi ıssız kaldım koca denizde. Başka limanı neyleyim, sensiz limanı neyleyim. Ama bir ışık yaksan yaralı gönlüme, tekrar başlayabiliriz belki de limanında kaybolduğum yerden, limanında kaybolduğum yerden.
Yusuf'u kaybettim Kenan ilinde Yusuf bulunur Kenan bulunmaz
Bu aklu fikr ile Leyla bulunmaz bu ne yaredir ki çare bulunmaz
Aşkın pazarında canlar satılır satarım canımı alan bulunmaz
Yunus öldü deyu sela verirler ölen beden imiş âşıklar ölmez