Abdurrahim Karakoç - Bayramlar Bayram Ola 1

Güneş yükselmeden kuşluk yerine
Bir adam camiden döndü evine
Oturdu sessizce yer minderine

Kızı Bayram dedi yalın ayaklı
Adam Bayram dedi tam ağlamaklı

Eli öpüldükçe içi burkuldu
Konuşmak istedi dili tutuldu
Güç bela ağzından bir off kurtuldu

Oğlu Bayram dedi sırtı yamalı
Adam he ya dedi gözü kapalı

Düşündü kış yakın evde odun yok
Tenekede yağ yok çuvalda un yok
Yok yoka karışmış tuz yok sabun yok
Avrat Bayram dedi eğdi başını
Adam evet dedi sıktı dişini

Çalışsa ne iş var ne cepte para
Dağ oldu içinde büyüyen yara
Dikti gözlerini karşı duvara

Takvim Bayram dedi silindi yazı
Adam öyle dedi bağrında sızı

Döndürse yönünü herhangi dosta
Yaralı gariban dul yetim hasta
Yıllar aylar günler erirken yasta

Yer-gök Bayram dedi ağzını açtı
Adam Bayram dedi evinden kaçtı