Abdurrahim Karakoç - Dua 2

Senin ak alnından gök gözlerinden
Önce dallar sonra yapraklar öpsün
Eğilsin yıldızlar tutsun elinden
Gecelerden sonra şafaklar öpsün

Aşk diyorlar en mukaddes hayale
Ve sen de düşesin o sonsuz hale
Hazdan dudakların olsun bir lale
Güller karanfiller zambaklar öpsün

Sende kemal bulmuş renk şekil biçim
Yaşamanın öz suyusun bir içim
Olanca suların sağlığı için
Seni her gün göller ırmaklar öpsün
Kumral saçlarında nisan yağmuru
Yazın ak yüzünden gölgenin moru
Ağzından en serin hem de en duru
Kayalardan akan kaynaklar öpsün

Çimenler okşasın ayaklarını
Çiçekler koklasın parmaklarını
Ben öpmeden önce yanaklarını
Varsın teller tüller duvaklar öpsün

Kıskançlık çakılı kazıktır serde
Bölünsün bu rüya en tatlı yerde
Seni canlı kullar öpmesinler de
Kefenler sarılsın topraklar öpsün