Abdurrahim Karakoç - Hasan'dan Gelen Mektup 2

Yüzsüzler bir günde bin iş bitirir
Gidip gidip gelen biz olduk gardaş
Kurbağalar duysa aklın yitirir
Dövüldükce gülen biz olduk gardaş

Daha bunlar değil derdin yeğini
Bekçiler yayıldı iman bağını
Ağa çeyiz için etmis düğünü
Beleş davul çalan biz olduk gardaş

Kocamış öküzler boynuz salladı
İnekler habire fırsat kolladı
İtler inat için deve nalladı
Bakıp bakıp ölen biz olduk gardaş

Kirli kabuk nurlu özü kuruttu
Arpacı tay anasını unuttu Pınarlar başını zorbalar tuttu
Gene susuz kalan biz olduk gardaş

Pislikten tutulmaz ibişin ipi
Deli moda sayar soytarı tipi
Gittikçe çürüyor başağın sapı
Eylemeden bulan biz olduk gardaş

Dipten bozuk terazinin ayarı
Yağlı leşe konmak karganın karı
En mühim davaya en kart hıyarı
Vekil edip salan biz olduk gardaş

Hep alın yazısı dedik yetmez mi
Herkesten bir tekme yedik yetmez mi
Bir sabıra bunca gedik yetmez mi
Durdukca bunalan biz olduk gardaş