Abluka Alarm - Kabul Et Yada Reddet

Süratle koştum ayak seslerim kulakta bir tını,
Yağdı yağmur öncesinde üstüm başım biraz yaşlı,
Kafamı toplamam gerek ki konuyu çabuk bulmalı,
Olayın evvel evvel sonrasında durum farklılaştı.
Çetrefilli bir hayatın ortasından çıkıyorduk,
Müslüman mahallesinde salyangoz mu satıyorduk ?
Bilmedik ve bilemedik sanatı kıvama sokamadık,
En sonunda kısık ateşte yemeğimizi de yaktık.
Nihayetinde vardı gerçeğim bu zamana yorgun,
Yorgunluğum der bana ki; senin yolun çokça uzun.
Sevilmez hayadan akan edepsizlik kuzum,
Zarar vermemek adına hayatında yoksun.
Atar zaman benle takla elindeki hakla.
Hatta kırılmamak için duygularını sakla.
Doğrular yanlışı yenecek dev bir farkla.
Vakti gelir bekle can sabırla.

İzah et bana şunun durumu ne ?
Kaçırmış o aklını deli mi ne ?
Bulacak halbuki arasa belki de,
Çıkışı yok bunun sonu meçhul yine.
Bedeline ne diye kapalı kapı ?
Arala gir içeri sonunu tanı. Hadi, çözümü zor değil bir yolu yok değil,
İnan olur birgün o kadar uzak değil.

Kan döker elde batan bu diken,
Sökemedin onu yine kılıcı diken,
Sabrın sonu selamet, başı metanet,
Bundan ibaret hayat kabul et.

Şöyle bir gel yakında bir dur,
Aynada yüzündeki iki farkı bul,
Riya yok desen, bir fark yok desen,
Ne dersen de de inanmam körüm desen.
Ahh kendine gel haddini bil, liyakatin nedir ?
Bence bir iç sarraf benim girdiğim kola ait ol.
Hayat değil mi yavrum göster ölümü şovları,
Zahmet etme bana bırak işte kapı bu da kol.
Güle güle, hayatı bile bile, umudu yere yere git,
Dün, bugün, yarın, ne var ne yok bırakma hiç,
Bize reyi al susarsın elbet kim bilir ?
Ahım dolu kadehler ister devir ister iç.
Doğru ve yanlışların aynı kefedeler,
Fazla-eksik mühim değildi devam et.
Kavuşturur hayat zorda olsa sonlara,