Abluka Alarm - Rüyalar ve İnsanlar

BÖLÜM 1 (Laedri)

Her kul hissedardı kâinattan istemek gerekli sana bir tavsiyem var ol açık yürekli beklemek denen bu
yol uzun ve sisli biraz sabır her halükarda gidilecek kalp niyetli.
El âlem elli lale dikse kalbe nafile vesaire derin bir mevzu boş ver evlat hangi çerçeve yakıştı çehreme
tamam müsaade ver biraz yeter yoruldu suretim herkes güldü halime.
Doğruluk denen bu erdem ah hayatta bak bir arpa boyu yol almamış bir kimsesizdi söyleyin neden
bilmeden mi düştük içine istedik mi gözledik mi yolunu kötünün oysa iyi niyetti beklehen.
Ah benim dumanlı başımı döndüren nefis söyle hanginiz bıraktı ruhu yalnız başına çaresizce kimsiniz
ne işsiniz gelip gidersiniz bir an durup düşündü aklım boğuldu görseniz.


NAKARAT (KORO)

Rüyalar hissedardı mutluluktan istenen de buydu oysa çok görüldü bak bütün bu İnsanlar nedense çok dürüsttü kördüler birer birer rüyamı elleriyle gömdüler.


BÖLÜM 2 (Savaş)

Gömmüşlerdi kalbi yanıma değmemiş hayalim ardına, çokça boğuladurdum okyanusta tek bi başıma.
Ruhum çaresiz gönlüm tertemiz, rapimde isyanım elimde var bi bayrak hep temiz.
Yanılmıyorsam içine düştü güllerim hayatın, papatya fallarında aradım her bi sevgiyi ve bulamadım
metaneti ve bulamadım cesareti, kendi gördü aklım içini işte karmaşıktı bendi.
Kaç da kurtul, beden çekerken acıyı zırvalıktan, bu güzde yapraklar döküldü önüme hastalıktan. Sorulmamış
bi soruyu sormak ister ömrüm, kaçıncı kademe insanım ki isteklerimi gömdüm.
İlmek attım boynuma ve aşkı soktum koynuma, yarattı duygular içimde çok büyük bi tantana. Varsa
merhamet ki yardım et be tanrım, zarardayım tadım bozuk vedaya kararlıyım.
Tek bi mermi koydum içine silahın, düşündüm. Çaresizlik eline aldı savaş'ı, dövündüm. Bak yağmur
yağdı üstüme, üşüdüm. Silah sertçe patladı ben, gömüldüm.