Af - İnsanlık Treni (Ft. Metafor)

AF:
Dünyayı döndürsene, burada gökyüzü yok
Tabi yıldızlarda burada hiç güneşte doğmuyor,
Çok soğuk havasıda önünü bile göremiyorsun
Buradan bakıldığında olmadığını anlıyorsun

Bu yüzden zor dönemeç, sunulur son seçenek
Film gibi izle ama olmuyor hiç geriye dönmek
Yani, sarmıyor birşeyler. Belki;
Haddini bilmeden olmuyor bu ve kendini görmeden ölmüyorsun

Pişmanım aklıma gelince sanki unuttuğum birşeyler var
Aklıma gelir ve en kötüsü de bu olmuyor mu, susmuyorum bak
Fırlat kendini bir yerden buna itiraz eden kaç kişi?
Sanki penceremden izliyor gibiydi düşlerin

Yazınca anlarsın demek istediğini bazen
İşte o zaman onaylarsın nasıl gittiğini
Kasınca olmuyor, asman gerekli birşeyleri
İşte ondan bıraktım düşleri, hayali

Nakarat:
Susarken aynı oyun, birazda farklı konum
Çizerken resmi bu kaçıncı oyunu bozduğum
Konuşurken aynı hile kim kiminle dümende
Çıkan çivi kimde söyle insan denen trende


Metafor:
Nereye gidiyoruz, amaçsız bir yolculuk ve,
Hiç bir zaman hiç bir yerde dolmayacak bir boşluk hep
Sendelersin aynı yönde bitmeyen sorumluluk ve
Her zaman her karesinde eksik kalan çocukluk

Birazda uzaktayız kendimize doğru
Neden kabul etmediğimiz hatalarla, doğru
Hatta, kendini bulamadan ölmek gibi yada
Hayaline varamadan inmekle,
Birde sirkele kendini düzenini kuramadan başka bi yerlere gitmekle

Bekle, aynı yerde kimi kalemini kalbine sapla ve katla
Ne varsa elinde olan herşeye katlan, ölü gibi yoksay
Kendine gel, yine bekle ve gitmek istekle sana bitmek gibi ona koşmak
Yada herşeyi boşverip kendini uçurumun ucundan aşağıya itmek gibi

Bitti oyun, zamanı durdurmaya çalış çünkü
Her saniye devam eder kendinle yarış
Bir kaç haykırış biriktirdim, çelimsizim artık
Herkesin dilinde aynı şey, sen kaybetmeye alış.

Nakarat:
Susarken aynı oyun, birazda farklı konum
Çizerken resmi bu kaçıncı oyunu bozduğum
Konuşurken aynı hile kim kiminle dümende
Çıkan çivi kimde söyle insan denen trende