Ahmet Özhan - Vasıl Olmaz

Vasıl olmaz kimse Hakka, cümleden dur olmadan,
Kenz açılmaz bir gönülde, tâki pür nur olmadan
****
Sür çıkar ağyarı dilden, ta tecellide Hak,
Padişah konmaz sarâya, hane mamur olmadan
****
Mutu kable ente mutu sırrını fehm eyleyen,
Haşrü neşri gördü burda nefha-i sûr olmadan
****
Bir acaip sevdaya düşmüş tutuşur Şems-i müdam
Hakka makbul olmak ister halka menfur olmadan