Ali Dizmen - Sensizlik Çok Zor

tek bir oyun oynanır durur
aşktı sonu çok donuktur
kaybetim hep seni
bin kere öldürdün beni
yok dur dokunma bana
acın çok büyük yaklaşma
sensizlik çok zordu
acısı hep kordu
durmadan yazdım durdum içimdekileri
bilemedim ben içindeki gerçekleri
sevdiğim tek bi mebed vardı onuda yaktın
parçlandı duygularım sen bi yalandın
git şimdi uzaklara mutlu ol bir başına
çok koymaz belkide yokluğum sana
varlığın bana işgenceydi şimdi git benden uzaklara
çok çektirdin bana acımadın asla
gülüp geç şimdi boşver herşeyi salla
benim artık dayanacak gücüm yok
süslü kelimelerine benim karnım tok
bir güneş doğarsa yeniden
ben bulut olurum kapatırım güneşi hiç düşünmeden
şimdi bir başına kal bensiz oralarda
mutlu ol kurduğun o dünyanda

Nakarat

sensizken çok zor geçer günlerim
alışamadım yokluğuna sevdiğim
bırak şimdi ağlasın gözlerim
yapamam sensiz mabedim

sensizken çok zor geçer günlerim
alışamadım yokluğuna sevdiğim
bırak şimdi ağlasın gözlerim
yapamam sensiz mabedim
hadi ne olur dön bana
yapamyorum sensiz anlasana
gittiğin günleri saymaktan yoruldum
bir umuttu içimdeki hep kahroldum
hep kaybedendim kaybetiim meleğim
şimdi bir mucize olur geri dönersen
gözlerim dolar taşar beni seversen
çığlıklarım yankılanır sokaklara
her gün bakar dururum hatıralara
gecelerim uykusuz geçer
bu beden dönceksin diye sabreder
aşk nerdesin çokmu özelsin
yıllardır uzak durdun bana
aşk kapımı bir kere olun çalsana
sabahları mutlu uyanmak isterdim
ama hep mutsuz uyanırdı bu gözlerim
birileri fena bozuyo moralimi
diyolarki o seni sevseydi çekip gitmezdi
öyle çok acıyorduki kalbim bunu kimse bilmezdi
öyle doluyorduki gözlerm kimse silemezki
kimse seni benden çok sevemezki

Nakarat

sensizken çok zor geçer günlerim
alışamadım yokluğuna sevdiğim
bırak şimdi ağlasın gözlerim
yapamam sensiz mabedim

sensizken çok zor geçer günlerim
alışamadım yokluğuna sevdiğim
bırak şimdi ağlasın gözlerim
yapamam sensiz mabedim