Allâme - Histeri

Verse 1;

Kim direksiyonda şimdi yol boyunca uykusuz
Dinlediklerin bu kent kadar düzensiz uyduruk.
Söylediklerin beyinsel açıdan hayli zorludur
Deneysel her şekil uçuş kanında yolculuktur. (yeahh!)

Ereksiyonda hafızam, bak enjektör uymuyor
Dünün hayali çok net hatıran silinmiyor.
Bir an kimim diyen ben oluyorum ölüm mü non-stop?
Uyandığım yatak kadın kokar pilot kafam bir ton.

Soğuk beton ayaklarımda telaşın habercisi
Birazdan evinim her yanında bıraktığım kirli sevgim.
Dokunduğum samimi sevgilim düşünceler gibi
Gelip gider, dönüp bakarsan aynı yerdeyim.

Cinnet ihtirastır, intiharsa kimine kurtuluş
Duyduğun bu melodi ruhunun belası korkuluk.
Bulduğum sonuç bu kan demek. Akıl kemalle
Kanka olduğundan beridir her savaşta cepte nuskam.
Verse 2;

Besle kargaları kafese koyma, rehber olsun
Gözlerine gülünce para, miadı doldu dostun.
Korkularına tıp gerekse, yakındadır gerekçen
Sebeplenir ayakçılar, heba olur direnmek.

Karanlık enkazındayım, zamanda yolculuk
Ben fenersiz olduğumdan ötürü yorgunum soluk.
Yüzümün ayna karşısında küfrüdür samimi olduğum
Durumda iftiranız, intikam kuruntunuz. (yeahh!)

Şehrin en karanlık caddelerine bağlı kal
Meskenindir aydınlık, gidince ghettolar yaş dolar.
Göz pınarların silinmek ister,
Yaşlı-genci herkesimden ortalık zavallılar. (zavallılar)

Bazen elde çaredir, sonuncu hamle yarendir
İstedikten sonra cariyendir ellerin senin.
Derin nefestir içine çektiğin, soluklanınca bitti
Gerisi insanoğlu resmi tıpkı izmarit. (peace!)