Alpay - Güven Parkı

Bu kente konya asfaltından girer güney rüzgarı
İnönü bulvarından geçip atatürke döner
Güven parkında soluklanır
Bu kente konya asfaltından girer ilkbahar
Çiftlikten başlayıp bahçeliye uğrar güven parkında Tomurcuklanır
Bu kente konya asfaltından gelir işçi kızları
Balgattan çıkıp dolmuşa biner güven parkında toplanır
Açıksa kısmetleri kimi çamaşıra,kimi temizlikçi diye
Bir büyük eve kapılanır her biri,gündelikçi diye
Bu kente konya asfaltından geldi fatma kız
Kocası çocuğu,kabı,kacağı,yaygısı,yorganı ve yer yatağı
Bir göz kondu yapıp girdiler içine
Üçtü sayıları,üç yılda altıya yükseldiler
Büyük şehirdi burası,acımasız,kalleş,katı
Yitirdi sonunda kocası yük taşıyacak takatı
Sürdü fatma kızı kente el kapısında hizmete Şimdi konya yolundan geçip güven parkına gelir her sabah
Kucağında yeni doğmuş bebesi
Ama çocuklu kadın istemez herkes,bekle ki kısmet gelesi
Az sonra dokuzu vurur saatler
Güven parkının az ötesinde bir çocuk bahçesi uyanır
Çocuklar güler,çocuklar kayar,çocuklar salıncak sallanır
Onbire yaklaşır saatler,bir bebesine bir çevresine bakar
Bir evdekileri,bir işsizliği düşünür fatma kız
Göğüs kafesinde çırpınır bir kuş,bir korku büyür
Konya yolunun az ötesinde bir kadın yürür
Sağ omzunda çocukları aş der ekmek der,ana der
Sol omzunda adamı aşk der,hizmet der,para der
Konya yolunun az ötesinde
Fatma kız sallanır,fatma kız kayar
Fatma kız düşer...