Alpay - İstanbul Sevdası

Ben seni cıvıltılı o yaz akşamlarında değil
Eylül kızıllığında yaşamayı severim
Ne renge boyanırsan boyan

Sen hüzünsün İstanbul
Ben seni yağmur altında seyretmeyi severim
Sırılsıklam ıslanmış saçların yoksul ağaçların
Ve içinin aynasıdır kırık dökük rengi belirsiz konakların
Oralarda gizli küflü duyguları düşlemeyi severim
Ben seni sonradan boyanmış karelerde değil
Siyah beyaz bir film gibi seyretmeyi severim
Ben seninle bu hüznü paylaşmayı severim
Neler gördün geçirdin sen İstanbul
Ben artık yaşanmayacak o günleri özlemeyi severim
Ne yapsalar sen osun köhne İstanbul
Ben seninle bu hüznü paylaşmayı severim
Neler gördün geçirdin sen İstanbul
Ben artık yaşanmayacak o günleri özlemeyi severim
Ne yapsalar sen osun köhne İstanbul