Amon - Sonbahar

Kimse bilmeyecek yaşadığım bu duyguları.
Nasıl sevebilirdim seni kaçmasaydı uykularım?
Hayat; zamanımı biriktirdiğim kumbaraysa,
Düşünmeden sana feda edebilirim tüm paramı.

Bu yangın ortasında bir başıma kaldım.
Ben ip üstünde cambazim ve dengesizim artık,
Gücüm kalmadı. Devrildim…
Fakat sade sensiz geçen günler için keşkelerim arttı.

Doldu sevgin kalbime ve kalemimden taştı.
Sen hayatıma girdiğin gün uykularım kaçtı. İlk günkü heyecanı hissedersen gördüğünde beni,
Bil ki mutluyumdur, cennetinde aşkın…

Bilmiyosun… İstesende anlatamam…
Neydi söylesene her savaştan artakalan?
Kalbim sana her saniye bağlanırken,
Yalvarırım düşman olup hergün bizi dahada fazla parçalama.

Şimdi gelip sök kalbimi gelde söküp hıncını al,
Çünkü kanadı kırık kuşum dahada fazla çırpınamam.
Yenik düştüm aklımdaki kuşkulara, haklısın.
Bu defa seni suçlayamam…