Anıl Yıldırım - Sırra Kadem Basıyorum

Düşünmek istemiyorum beynim allak bullak
Oradan mutlu görünüyormuşum buradan gel bak
Allah ne muradın varsa versin dediler amin diyemedim
Miadı doldu uykularımın ne göz kaldı ne de kapak

Düşünmekten delirmek üzereyim diyorlar şizofreni
İhanet dedikleri haltın da sanırım yok freni
Ben inkar etmiyorum hatalarım da oldu tamam
Ama bir kere açmadın telefonu dökmedim içimi

Sormadın halimi şu an ne haldeyim bilmiyorsun
Soramadım halini şu an ne haldesin bilmiyorum
Bahanelerin arkasına sığınıyoruz başka bir şey değil
Bir daha Dünya'ya gelirsen git onun arzularına eğil

İçimden geçmediğin gün yok olduğum gün olur
İçim geçmiş sevgilim boğaza bir kaç düğüm at nolur
Mukadderat böyle tamam da başka ten nasıl olur ?
Bu kadar sinir stres var adamım küllüğüm boş mu durur ?


Başımı omzuna yaslayıp hiç uykuya dalamadım
Saçlarına dokunamadım, kokunu alamadım
Dokunmadan sevdim sen kalbi dokunmadan siktin
Dozu artıyor uykusuzluğun e birde sen mi gelip gittin

Sonumu biliyordum o yüzden fazla yanılmadım
Bir yağmur yağdı tamam da ben toprak kokusu alamadım
O gün rüyamda mutlu olanların ismi okunuyordu
Tıpkı istediğin gibi oldu benimki okunmadı

Takvim almış başını gidiyor biz yedinci yıla girdik
Zor oldu belki son bir kaç yılı yalnız devirdim
Hakkını yiyemem hayır hep kendimi suçluyorum
Ama en güzel yıllarımı da senin önüne sermiştim

Farkında değilim saat bayağı geç olmuş
Sana da geç kalmışım, yabancı elin olmuş
Yalancı değilim işte vardı öyle biri
Terminalde olanları da kime sorsan söylerdi


Aklımı alıp gitti ben bir türlü vaz geçmedim
Buna kendisi de şaşkındır, böyle bir şey beklemedi
Sustuğunun akşamıydı deliye döndüm o an
Ses tonun mermi sol yanım atış poligonu

Düşünme boşuna biz seninle yarım kalan sonuz
Yanlış düşünmüşüm kardeşim be yaşanmıyormuş onsuz
Bu yaz yine gel nolur bu mevsim çok ağladım
Alışkanlık değilsin diyorum bunu da anla ne olur

O gün ağzından adımı duyduğumda heyecan dan öldüm
İnsan ömür de bir kere ölür ya ben sensiz her gün öldüm
Karanlığı daha çok sevdim insanlara uzaklaştım
Hatıralar mahfediyor beni ağlamaktan öldüm (gel)

Yüzüme gülme tersle, adın dilimde beste
Bana biraz da sevgi besle
Vicdanına bir seslen belki de duyar seni
Sabah güneş gibi doğup rüzgar olup esme

Uzaklaş.
Bu ayrılığın kokusu.
Bir daha bulaşmasın bana.
Geçmiyor korkusu.
Erkek adam ağlamazmış onu da kim demiş ki
Vuslatın yolu karanlık zulada aşk biriktir

Canım fazlasıyla sıkkın bu aralar uğra bana
İçimde cevabı olmayan tonlarca dert var ana
İçince de geçmiyor ki sade ağrısı hafifler
Benim gözümün önünde ağladı göz bana yaş başkasına

Ne diyeceğimi bilemedim bide çayımdan içmişti
Pastane de elleriyle bir kaç dilim yedirmişti
Bunu yazarken gözlerim doluyor bir yandan ağlıyorum
Ne olursun mutlu ol hep dersin adam gibi sevmişti

Bir kere sarılsaydım başka bir şey istemezdim
Ulan içimde ukte kaldı nokta kadar düşünmedin
Özlemedin değil mi o kalbine nasıl girdiler
Ben halen enkazın etkisindeyim şaşırmamam gerekir


İstenmediğim kalpte durmak benim de işim artık
Dişimi sıkmaktan yoruldum bu yarayı deşin artık
Hep beraber tuz basalım acısı da derin olsun
Senin gitmelerinden biz de mazoşist olup ta çıktık

Bir yolculuk yaptığımda cam kenarı benim olur
Kulaklığı takıp "Sezen" dinlerim olmayan benim olur
Bir de o an yağmur yağar cama çarpan damlacıklar
Toprağın kokusu güzeldir kalbim toprağın bol olsun

Bu gece üstüme bir şeyler alıp sokak sokak yürüdüm
Seninle konuştuğum yerlere uğradım buruk göründü
Bu nasıl bir adalettir aşkı veren hor görülürken
Tekmeleyen vaz geçilmez bir o kadar da övülür

Beni yalnız bırak şimdi ağlamam gerek biraz
Seni de çok üzdüler sevgilim saçlarında beyazlar
Bana koyu karanlıklar gerek sana aydın sabahlar
Sırra kadem basıyorum kolaysa beni de bulsunlar


Adını andırmaz umarım önümüzde ki akşamlar
Eğer öyle bir şey varsa şimdi den söyle bileyim
Ben çay koyup geliyorum hayalinle demleneceğiz
Soğutmadan içmelisin bak daha resim çektireceğiz

Sigaram avuçlarımda söndü sana yakalandım o gün
Üzerine deli gömleği geçirmişler aşkı gördüm
Halinden fazlasıyla memnundu e tabi gideni çok
Bana yalnızlığı bulaştırmaya yemin etmiş hiç yolu yok

Hani ayrılık kahpe gönüllerin ağlama sesiydi
O sesi dinlediğinden beri bak her şeyin değişti
Göz kapaklarım çöküşte ben biraz uyuyup geliyorum
Sen bir içim su olsan ne olur ? Kaç kişi senden içti

Sana 24 kıta yazdım ama 24 saatte değil
Geçen birisinden duydum da bekle sen gelir dedi
Başımı ellerimle sıkıştırıp çıldırıyorum şu an
Hayatlarımız kadran olmuş onlar akrep biz yelkovan