Anor - B'sen Kal

Bir insan her şeye üzülür mü?
Gördüklerimi kabus ettim gecelerimi uykularca parçalara bölüp..
Biraz istemiştim oysa yalnızlığı,
şimdi hayatımın kalanına yetecek kadar yalnızlık!
Bana gülme demiştim alışırsam üzülürüm
Bu kentin sahili kalp kırıklıkları ve hüzünlü..
Kaç dilek dileyip gel istedim,
benden giderken bunu çocuk halim bilmesin
Yağmurları tanıyamıyorum gözlerimde yaş var
Bilseydim büyümezdim güzeldi 18'li yaşlar
Her gelen çok severdi gitmeyi istemez
Hani nerede beni başkasından çok sevenler?
Yalan olduğunu bilipte inanmak..
Güven biriktirdim gönlümde istersen inanma!
Dünya kurdum her gelene şimdi boş binalar..
Sakiniyim dünyamın yalnızlık çöktü bir anda

Kapama hüzün bana kapılarını, sana geliyorum yine yaralı..
Başkasına gidersem söz ver bana bi sen kal darılıp.. Kapama hüzün kapılarını, sana geliyorum yine yaralı..
Başkasına gidersem söz ver bana bir sen kal darılıp..

Zamanla ağırlaştım bir hasta gibi
Beni seven herkes neden bir yasta gibi
Merakta gibiyim gidenlerim iyi mi?
Bana kalan kimim var ki beni benle iyi etsin
Hüznü sarkıtıyorum dudaklarımdan
Biraz gülmek istedim kalan umutlarımdan
Yarına çıkan var mı? Dününde kaybolmadan
Yazmak bitmez yazdıranlar da huzur bulmadan
Benimle kal dedim birlikte yaşlanalım..
Çıplak ayak yürüdüğüm yolda kalp kırıklıkları
Yeni bir yara açmak için eskisini kapatmalı
Onca savaş verdim de hiç birini kazanmadım!
Şehirlere saklandım seni üstünde bulup edip
Yağmurunla ıslandım göz yaşımla bir edip
Sen gidiyorsun diye yalnızlığımı kutlamadım
Işıkları kapatın.. bu şehri de terk ettim!