Arif Gölge - Bu Kız

Koşturuyor olur olmaz işlere
Haciz koydu hayallere-düşlere
Benim aklım ermez böyle işlere
Fazlaca sevmeye gelmedi bu kız

Ne yapsam ne etsem bağlayamadım
Birikti gözyaşım çağlayamadım
Belli ki kalbini dağlayamadım
Nedense salt benim olmadı bu kız

Alınıyor ufacık bir sözümden
Gece gündüz ayırmadım gözümden
O'nu kimse çıkaramaz özümden
İlahi bir çiçek solmadı bu kız

Ölümüne sevdim daha ilk günden
Aşkım daha büyük önceki günden Bir dinsiz edermiş insanı dinden
Pişirdim pişirdim yanmadı bu kız

50. şiiri yazdım sonunda
Muma döndüm eriyorum önünde
Hayat buldum gamzesinde beninde
Sardı zor günümde salmadı bu kız

Karşı çıkmaz O İlahi yazıya
Taş çıkartır nice pembe diziye
Bir baktım da yedi aylık maziye
O kadar vefasız olmadı bu kız

Arif'im kıyamam ben A.gül'üme
Onunla birlikte varım ölüme
Benim olsun razıyım ben zulüme
Aklımı boşuna almadı bu kız