Arsız Bela - Beddua

Gözüm yaşlı yarı yolda bırakanları
Yüreğimden vurup vurup unutanları
Ömrüm geçti diyorum ki yaptıklarını
Affetmem affetmem affetmem artık

Son durakta kaldım öyle yoktu hiç gelip giden
Kaçıncı insan bu yalanlarla gözümden düşen
Kandırıldım her sefer de inandım ya bilmeden
Tertemiz yüreğim vardı onu da alıp gittiler
Bıraktılar bi hüzün benim ya derbeder
Elimde değil ölmemek böyle mi sevmeler
Canımı koydum ortaya bak benimle değiller
Duygularla oynadılar hayallerimi siktiler

Ömrümüzden harcadık biz geriye bakmadan
Bir kuşun kanatlarıydık onu da kırdılar
Ağlattılar düşünmeden hiç utanmadan
Gözüm yaşlı bıraktılar kenara attılar
Şimdi nasıl affederim ömrümü çaldı yıllar
Şimdi nasıl affederim lan içimi yaktılar
Doğru bildiğim ne varsa yalan çıkardılar
Affedemem elimden umutlarımı çaldılar

Şimdi konuş susma zalim ne vermedim sana
Söyle bileyim hangi kolda gülüyosun utanmadan Gözlerim de satılmış bi kadın adın hep yalan
Böyle kalacak unutmam içim de yok bi hatıran
Yaktığın kadar yanarsın budur tek bedduam
Başlayınca anlayacaksın içinde korkular
Kendini bozdun devam et arkana hiç bakmadan
Hesabımız var seninle bekle gör biraz dayan.

Gözüm yaşlı yarı yolda bırakanları
Yüreğimden vurup vurup unutanları
Ümidimi bir çırpıda harcayanları
Affetmeyeceğim Allahım
Canım bilip sevdiklerim
Yoluna can verdiklerim
Yeter artık çektiklerim
Affetmeyeceğim
Çok yoruldum
Affetmeyeceğim
Son sözüm bu
Affetmeyeceğim

Gözüm yaşlı yarı yolda bırakanları
Yüreğimden vurup vurup unutanları
Ömrüm geçti diyorum ki yaptıklarını
Affetmem affetmem affetmem artık