Arsız Bela - Ne Zormuş

Meğer ne zormuş unutulan olmak
Gözyaşlarım yağmur gibi akarken gözlerimden
Gitme diyememek ne zormuş
Yangından kalan küller gibi
Sahibsizce savrulmak ne zormuş
Ulan insafın vicdanın da yokmuş
Böyle bir başına kalmak
Ne zormuş

Allahım ona ben delice bağlıydım
Uğruna ömrümü korkmadan harcadım
Kendi yok bir resim avundum ağladım
Çok zormuş severken ayrılmak anladım

Bir daha sevemem kimseyi ben gülüm
Her geçen gün zehir oluyor büsbütün
İnan ki önemi yok böyle yaşamanın
Mutlu ol bu gece son defa ölürüm

Böyle mi ayrılmayıldık bi veda etmeden
Sonradan mı sevmez oldun neden kadın neden
Başka birinde miydi aklın ellerimi tutarken
Başka biri mi vardı o gözlerinde bana bakarken Yazık değil miydi senin için atan bu kalbime
Yazık değil miydi harcadığın garip ömrüme
Üzülmez misin ben ölüp gidersem senin için
Toprak alıp giderse yanmaz mısın benim için

Bir meçhule yelken açtım herşeyden habersiz
Gel yüreğim gitmeliyiz bu sefer nedensiz
Her defa bakan bir olmadık mı gidenin ardına
Şimdi ağlasın bu şehir eski günler hatrına
Nereye baksam her tarafta onun gülen gözleri
Gitmiyor kulaklarımdan o yalan sözleri
Kadehlerde arıyorum teselli olmuyor bana
Bir mezarda bulursun beni en güzel hatıra

Allahım ona ben delice bağlıydım
Uğruna ömrümü korkmadan harcadım
Kendi yok bir resim avundum ağladım
Çok zormuş severken ayrılmak anladım

Bir daha sevemem kimseyi ben gülüm
Her geçen gün zehir oluyor büsbütün
İnan ki önemi yok böyle yaşamanın
Mutlu ol bu gece son defa ölürüm