Arsız Bela - Ölümden Öte

Fazla belli ediyorsun mutlusun tamam anladık.
Kağıt kalem birde ben bunu yalanladık,
Kıskanıyorum evet mutluluğunu değil seni̇ !
Çünkü sözlerimiz vardı tek eksik inanmadık

Tutunabilirdik beraber hayat nedir ki be
Sarılabilirdik bi başkasıylasın bu gün yine
Korkmuyorum bakma gözlerimden akan yaşlara
Belki ölmek olur senin için en güzel manzara

Saklanırım aynalardan garip bi adam bu
Gel bi gün oturup konuşalım üzdüğün adam bu
Görmek istemezsin özlemedin yalan mı
Eğer yanındakiyse engel söyle adam bu

Ezip geç bu kalbimi zaten bende emanet.
Sevip say demem sana asla, gelde veda et.
Zorla sevgi olmaz ! Ne haldeyim hesap et.
Sarıldığın o adama bak verdiklerini helal et.

Küçük değiliz büyük bi yangının ortasında
Masum olmadık biz hiç ortak olduk bu günaha
Üzülmüş gibi yapma kimden istesen yaparsın
Sen olsaydın inan yerimde kendi̇ni̇ asardin !
Ne anlarsın aşkın en güzel halinden ?
Ne anlarsın ulan o varken benim halimden ?
Yenisarkisozu.net çabuk söyle kaç çocuk öldürdün o zalimden
Yerin cehennemdir oda benim yanım gel i̇şte.

Kaleme dökmek istemezdim bu dille asla
Yerini bilmiyorsun bende kaldı ihtiraslar
Büyük bir oyunun içindeyiz açık sırlar
Yerini iyi seçer ve yapar en büyük hırsızlar.

Dokunsan parçalanır kalbim dur yapma !
Sevgime en büyük şahit kurulan tuzaklar.
Seçip içinden çıkardım hayallerimi çalma,
Bir gülüşün var onunla benim içim sızlar.

Görüyorsun ki her şeyin üstesinden gelen bi dil
Sanıyosun ki uzaklardasın her şey bitti
Yok öyle bir dünya yok öyle bir muamma !
Ecel bana uğramadan ecelin olur bu sevda.

Kaybedecek bir sen'im var canımdan öte,
Bekleyecek zamanım yok ölümden öte,
Gösterecek bi çok şey var onca sene,
Belki ölürüz bu son baharda sen bi gelde