Arsız Bela - Uzun İnce Bir Yoldayım

Dert çile hayat mı bizi buldu
Veysel'im yürüdü yolda yoruldu
Göz değil gönülden saza vurdu
Benim aslım Sivas açık doldu
Garip dolaştı gönlüne vuruldu
Dostu karatoprak sadık oldu
Dilden dile,ilden ile yürüdü
Bitmeyen aşkı Mahşer'ide bürüdü
Bugünler müyesser olsaydı bana
Minnet etmez idim bir kaşık kana
Mukadder harici gelmez meydana
Neler geldi bu Veysel'in başına
Dünyaya geldiğim anda bi başıma
Yürüdüm aynı zamanda bi anda
İki kapılı bi handa görmüşler
Gidiyorum gündüz gece ne işler..



Benden ayrılınca kimle bu uzun
Herkese güzellik gösterir yüzüm
Topraktır cesedim güneştir özüm
Hava yağmur uyandırır hisleri
Topraktandır cümle bu beden
Nefsini öldür,ölmeden kısmen
Böyle emretmiş YARADAN aslen
Sen kalemsin ben uçmu bilmem
Ne var ise sende,bende olmayan
Aynı varlık her bedende yanılan
Yarın mezara giren de bi candan
Sen toksunda ben açmı bilmem
Kimi molla kimi derviş görünmüş
ALLAH bize neler vermiş öndüş
Kimi arı çiçek derviş ölmüş
Sen balsın da ben gecmi bilmem...