Arsız Bela - Yoksun Artık

Gelmez, ağlasan da yar,
Bilmez, nasıl yandım yar,
Uzak, uzaklardasın sen
Gelsen de ben öldüm yar, ağ yar.

Senden ayrılınca ben,
Gülmez, yüzüm gülmez yar,
Şimdi yokluğun yıkar beni,
Neredesin dön gel artık yar, yar

Böyle yazdıran seni sen deli desinler anlamam
Belki yıkılmışım her ölümde senin adın var
Tatlı bir gülüşün vardı beni bu candan etti seni
Yıllar oldu görmeyeli ne haldeyim bilmelisin
Korkuyorum bu aralar gözlerimi kapatabilirim
Belki gelir dur Azrail son bir kez göreyim
Ben doğarken gülmemiş kader şimdi suçlu kim
Neyse artık uzatmayacam gülsün o gözlerin

Senden ayrılınca ben,
Gülmez, yüzüm gülmez yar, Şimdi yokluğun yıkar beni,
Neredesin dön gel artık yar, yar

En ağır cezamdı bu yüreğime işlediğin
En tatlı yalandı seviyorum deyişin
Kaybettiklerimden arda kalanlara baktım
Koskoca bir hiçti bu yoksul bedenim
Şimdi uçsuz bucaksız bir hasretin içindeyim
Zindan gibi, mapus gibi bir yerdeyim
Yokluğun yüreğimin en acı örgüsü
Gel etme, gel etme göreyim son kez gül yüzünü

Gelmez, ağlasan da yar,
Bilmez, nasıl yandım yar,
Uzak, uzaklardasın sen
Gelsen de ben öldüm yar, ağ yar.

Senden ayrılınca ben,
Gülmez, yüzüm gülmez yar,
Şimdi yokluğun yıkar beni,
Neredesin dön gel artık yar, yar