Ashikar - 14 Şubat Ölüm Günüm

Dilim varmıyor,söylemek ne zor.!! bilir misin gözlerimde kanlı ırmak ağlıyor.Biraz susun nolur!!Kulaklarım çınlıyor.Bi duysalar içimde sanki bir dev inliyor..Bugün 14 şubat değil bugün benim ölüm günüm.Her bi dostum ağlıyor be,düşmanımsa yapar düğün..Kendi gözlerimle gördüm,aldatıldım.Tutunduğum tek bi daldı şimdi düştü kollarım.Hergün sabah bi yoklukla kabuslardan uyandım,yazdığım o şarkıları hayalle yaşattım.Kanattığım kollarımda izin kaldı maziden,yaz gününde kar gibi yok oldun be aniden..Yüzümde bir gülümseme gezerdim hep sokakta,belli etmedim mi sence?üzüntüm hep dudakta.ufukta bir güneş görmeyeli 5 yıl oldu,odamda ki perdeler tütünle soldu.Ben her 14 şubatımı mezarlıkta geçiririm,öldürdüğün ruhuma bi fatihamı okumak için.için için ağlarım kızarmış bu gözlerim,biçimsiz bi haldeyim be söyle neden böyleyim.??
-----------------------
Aynaya her baktığımda ihtiyar bi ben görüp,diriliyorum sayende ben her defa ölüp ölüp..çürük ciğerlerim bir gün oksijende alırmı? yolduğum bu saçlarım söyle tekrar çıkar mı? özürlüyüm belki şimdi,evet..beyin kalmadı..düşün düşün tüm hücreler bak iflasa uğradı,harab ettim kendimi bende bi sürtüğe duymadı,yedin bitirdin beni nefsin hala doymadı.!! Feryadıma koşan bi tek annem oldu sadece,23lük bebek gibi ağlarım ben her gece,titriyo bak ellerim kaydı gitti menekşe,sevdiğim kız vardı o da oldu şimdi fahişe.Asın beni öldürün Yetti çektiğim çile.kanar durulmaz bu kalbim belki ancak ölünce,Mezar taşıma yazdırın yılan oldu sinsice,Başka koyunlarda yattı Kadınlık ne ? Bilince...