Aşık Said - Ey İnsan (Niçin Şad Olursun)

Niçin şad olursun ölüm var iken
Sarmış vücudunu cürm ile isyan
Sad hezaran ömrüm olsa divane
Bilmez misin sonu gelir ey insan

Ecel gelir seni salmaz işine
Can alıcı melek düşer peşine
Kavim kardeş cem olurlar başına
Okurlar üstünde bir hazin kur'an

Baş yastıkta döner sol ile sağa
Elinde buzlu su getirir sana
Eğer bir katresin verirse bana
İster imanımı ol kafir şeytan

Kimse bilmez bu hastanın halinden
Şeytan şaşırtmasın doğru yolundan
Ehli iman olanları elinden
Şerrinden kurtarsın cenabi yezdan

Eğilip azrail alınca canım
Sökülür yerinden cismü bedenim
Ağlar baş ucumda boyu fidanım
Döker gözlerinden lale rengi kan
Kimisi babam der kimisi kardeş
Kimi ciğerim der kimisi sırdaş
Döker gözlerinden yağmur gibi yaş
Olur evin içi dop dolu figan

Çatarlar seni de cismin soyarlar
Gelince hocalar seni yuyarlar
Götürüp kabrine seni koyarlar
Dağılır başından ahbabı yaran

Orada çekersin bin türlü zarı
Müddetin bilen yok mevladan gayri
Emreder israfil üfürür suri
Dağılır aleme ruh ile revan

Kötü amel hiç hayratmez ıssına
Kişi bakmaz ana kardeş dostuna
Verilince beratları destine
Geçerler sıratı ol ehli iman

Ehli iman olan yel gibi aşar
Münafık olanlar sıyrılıp düşer
Yakınca cehennem ciğeri pişer
Ne kadar çagırsan vermezler aman