Aşıl - Mahşer

Delice yazmak yerine susmayı denedin mi?
Yeniden kalsak beni de anlar mısın acaba?
Derime kazıdım seni bilerek
Benden nefes aldın, giderek.

Gecenin bir yarısı dışarı çık
Elinde sigarayla inadına nefes alıp ver
Gökyüzüne gülümse..
Belki o da sana gülümser..

Bırak lan palavrayı
Ben yaşarken gömdüğünüz donuk yüzlü kadavrayım.
Soluk bir cehennem de beklerken delirmeyi
Başka çarem mi var benim napıcam delirmeyip

Hatırla kirpiklerin evimdi.
Saçlarını kesmeseydin sallanmaya gelirdim.
Ne değişti söylesene?,
Basit bir hırs yüzünden gururuna yenildin.

Zamanla geçer dedim fakat zormuş anladım
Zamandan geçen benim kafada gram kalmadı … senden kalan anıları
Unutup yolu yarıladım…

Sırtımda izleri var sapladığın hançerin
Ölmeyi beklediğim gözlerindi mahşerim
Gönül sanki harp yeri
Sana biraz kendimden bahsedeyim!

Fazla fazla yorgun daha fazla hissiz
Her gece geçtim ordan daha fazla içtim
Penceren meskenimken kalmışım ben evsiz
Hem de epey dağıttım bak küfürlerim yersiz

Başka bir şey istemem ben almayalım baştan
Hem de yeni ayılmışken ayıkmışken aşktan
Toparlanmaya söz vermen dağılmışken saçma
Ne kadar dincim değil mi ağarmış bir saçla

Düşüp kalk solumdan yaranamadım
Bu günah ikimizin omzuna yük olur
Bana kalsa kalmadı dayanamadım
Biri var ömrümün baharına güz olur