Hayat tutuklu kaldığım bi cezaevi
Aç kapımı , aç kapını
Bu kalp seninkinin söyle kaç katıdır ?
Mutluluklar piçinle ve gül kokulu saçlarına papatyadan taç takılı değilmiş
Bu yüzden ölüm yakın
Kafanız olmadıysa alın burdan ömrü yakın
Öldüm bakın , Göz altlarımı bürüdü Siyah Duman Mermi
Sense başıma doğrulan en güçlü silah
Aşk direnmiyor nefrete suçlu kimdir ?
Önce bacaklarını aç sonra duygularını indir
Zorlansamda başım dimdik
Beni bitiren , beni eriten kadın söyle kardeş kimdir ?
Hatırlamak istemiyorum yemin ederim
Bu kalpte ne yaparsan yap yerin ebedi
Aşk beni , bense ömrümü eledim
Fakat ben ölümü sense öldürmeyi denedin
Gittiğim vakit kalpten bittiğim andır
Ve günlerce , aylarca , yıllarca yandım
Yol genişti fakat duyguların dardı
Daldı gül yüzün uzaklara unuttuğumu sandım
Ve kuruttuğunu anladım bahçemdeki gülü
Dünü esir alsak kurtulur mu günüm ?
Şimdi kahkahala gülün inan umrumda değil
Ölüm yokluğunla birlikte uykumda gelir bir gün
O yüzden sıkma sakın canım canını
Delik deşik ettim senden kalan birkaç anımı
Yüzün güzelliğin tarifsiz tanımı
Peki ya neden yaptın ?
Neden yok ettin yarını .
Eyvallah , bulutlara el salla
Elini tuttuğun o şerefsizi ben sanma
Beni yok eden ölümü dahi sen sanmam
Ben saldım ipleri mutlu olda sen salma.