Sandığından farklı ve kandığında aklım,
Küçük bir çocuktum, aynaya baktım,
Kaymıştı şaftım, sanırım değiştim babam oldukça haklı,
Tanırım kendimi, kalem doldukça yazdım.
Uykusuzluk, sigara, ter,
İçinde beyaz bir ten, içinde hapsolmuş hayatlar,
Düzensiz ilişkiler, genelde güzeldi gelişmeler,
Artan dinleyici, konserler, koz bende.
Odanda kapkara gözlerimden oluşturulmuş posterler,
Yalnız kaldığında bir şarkımı açıp;
"Hüseyin en iyi dost" diyenler,
İçeri gelin.
Fazlasıyla doldum anlatacaklarım var,
Sesim biraz donuk çünkü ağlatacaklarım var,
Bir ihtiyar düşün, saçlarında kar,
Öksürürken avuçlarında bıraktığı kan.
"Kal" diyemedin gidenlere, dimi?
Nefretin, seni bu hale itenlere,
Bu parça bir köşede tek başına bitenlere gelsin,
Sen, aslında bensin.
Karar veremedim Rabbim kim doğru kim yanlış,
Bir yanlışla kin doldum kim kalmış geride,
Elbet ölüm seni de alacak, beni de,
Ateşler değecek derine, daha derine, daha derine.
Ben, senden kalan tek tarafım,
Kırıldı kanadım, ölüme son bir adım.
Ardımda kalan tek sanatım,
Bitmiyor savaşım, olsun son bir adım.