Barikat - Yan Ankara Yan

İçim yanıyor benim, içim yine kan ağlıyor.
Barbarların ellinde beynim can çekişiyor.
Gözü dönmüş katiller!
Tüyü bitmemiş yetimler!
Üçüncü sayfalar dolu cinayetler.
Kim kimi ezer, geçer, biçer.
Yeter ulan yeter!
Kahpe düzen; bir gün o da düşer.
Bu ne boktan bir ülke; bu ne boktan bir toplum!
40 bin çocuğu sokakta, sıcak bir çorba ister!
Satılmış pezevenkler 'namus' cinayeti işler.
Denize düşen işçiler Tayyip'e sarılıyor!
Kadınlar ağlıyor, kadınlar yanıyor…
Uyan oğlum uyan; çeteler top sektiriyor…
Düşünen insanlar nerede?
Sıkılan kurşun her yerde.
Direnip siktir çekenler çürüyor hücrelerde!
Savrul lan köpek sende!
Rapstar kesilen yalak; dönek!
Boşuna havlama, isyan bitmez, bu kroşem tükenmez.

Gerilim bu ya; düşün.
Çağdaş kölesin düşün.
Yasalar kimin için çıkar?
Polis copunu kimin için yağlar?
Düşünen niçin hep ölür? Çalışan niçin hep çürür?
Ya dönenler niçin hep büyür?
'Hak, hukuk' dedikleri tıraş!
Mafya yargıyla kol kola; susurluk yine aynı yolda.
Ankara'nın tek derdi var, terinden şampanya patlatmak.
Af çıkarıp katil salmak; hortumcu kollamak; malak!
Korudukları hep kendi cepleri, domuzlarının kirli pis işleri.
Uyan sende koy gitsin.
Uymaz; Ankara aymaz.
Ankara kıçı hiç kalkmaz!
Karnı doymaz!
Kesilen vergi denilen bu haraç.
Yaşam hakkın yok; kaç!
Yol aç beynine biraz;
Aç, bu ışık girsin hücrene!
Köpeği olma hiç kimsenin.
Kölesi olma sen bu sistemin.
Boyun eğdikçe düşeceksin; yerlerde sürüneceksin ey ham.
Godoş'un köpeğisin kancık Fuat; rajonun söker mi bana?
Sen hep kemikle bağlanan; it gibi havlamaya devam.

Yan Ankara yan, Ankara yan!
Beter olsun beter! Ateşinle geber!
Yan Ankara yan, Ankara yan!
Çeker, kahpe düzen; bir gün oda düşer. (2005)