napıyım be hayatımı mı zehir ediyim ben senin için
ister nefret benden ister olsun yeni biri
umrum değil bu aralar tavrım biraz suskun gibi
çatıya çıkıp tam kalbimden vurdun beni
kapına kadar gelebilirim bunun için üşenmem ben
bilmezsin tabi ağlıyodum gülerken sen
benim aşkımın tarihi uzunca sürenlerden
sen ayak uyduramadın ya neyse gücenmem ben
bu yolda yüzük eskidi gümüşler karardı
şimdi bir bira içip seni düşünmem kadarsın
çok basit oldun artık yapabilcek birşey yok
beni ağlatmak isterdin gülüm sen kazandın
çarşamba gününe karşı pek yok şehvet
besledim en çok sevdiklerime bende en çok nefret
herkesin rol yaptığını sahnede anlıyorum
gittin diye üzülmüyorum sadece ağlıyorum
2X
Geceleri çok zor oldu sayende ben sensiz seferlerde yalnız bıraktığın bu durumda hep ağlarkenkapladı çevremi matemler
Dur inenler oldu bu yolculukta
suç kimde acaba vur hançeri kalbe kalbe
soktun beni avare hale her sözünde kinaye varbe
kalbim artık pek temiz değil virane sade
ellerinde olan kalbim bir heycanla düşüverdi
aşkımız kötürüm oldu bu yollarda yürümezdi
nasıl imalı bakmıştın giderken yüzüme sen
Hiç kimseye senden ayrıldığım gibi üzülemem
verilen bütün ödünleri görmezden gel
pişmanlıkla özür diliyceksin ölmezsem ben
bomboştu kaygılarım yol yoksa kaçmalıyım
kimseye çaktırmasamda çok koydu ayrılığın
kırık kalplerin toplanma mekanı dünyada
beraberlik sevinçleydi ve vedası hüsranla oldu
şimdi korku boğdu hayat boşluk oldu
göz yaşımın sebebini gelip sordu dostum
2X
Geceleri çok zor oldu sayende ben sensiz seferlerde yalnız bıraktığın bu durumda hep ağlarkenkapladı çevremi matemler
sen, o, diğerleri, hepiniz aynısınız aslında seven sevilen her kalp bir gün kırılıyo.