Yüksünür mü can çektiği çileden
Sevdiğine yük verirmiş yaradan
Mutlu mesut, dert tasa olmadan
Yaşayana üzülürüm imrenmem
Yolum geçmez ise eğer cefadan
Sefa ile çiğ kalırım dinlenmem
Buyur etse seni Sultan Süleyman
Altın tasa gümüş kaşık vurduysan
Bilinir mi o davetin kıymeti
Tarhanaya ekmek doğramadıysan
Hele gel de kur yanıma bir bağdaş
Kürkünü, kibrini çıkar arkadaş
Soframa da derdime de ol ortak
Hepimzin payıdır kara toprak