Bülent Ay - Alabora

Karar verip de beni andığın gün
Uzun uzun konuşmadan gel
Hatalarını görmen de mümkün
Gururun mu aşka engel

Sebep olduğun her üzüntüyü ben
Suya düşen gölgeme yazıyorum
Unutulur elbet ne günlerden geçip yandım biliyorum

Ellerin bomboş uzaklara bakıp ararsın yana yakıla
Aldığın her nefes acıtır ikimizden de çala çala
Kurduğum hayali savurdu bir rüzgar bir de fırtına
Dalgalar içinde kalan ruhum değil bedenim alabora