Burak Rosa - Gökçeada Yolculuğu Part 2

Umutla yolculuk etmek,gidilecek yere varmaktan çok daha güzeldir.

Yolun yarısı bitti,zaman ne çabuk geçti?
Pencereden bakıp,hayalini kurduğum gemi.
Uykum gelmişte çoktan gitmiş acaba o sırada
Gözlerimin önünden kaç arabalı vapur geçmiş?
Düşünürken birde baktım tesislere gelmişiz.
İki arada bir derede anımsadım geçmişi.
İşim vardı,benim içim yandı şimdi az kaldı.
Martılara ekmek atıpta geçicem ben denizi.
Anons duyuldu,otobüsü kaçırmadan binelim.
Hadi gidiyoruz,önümüz açık tam gaz ileri.
Kaç yıl oldu kavuşamadık benim tek isteğim.
Bir an önce Gökçeada'ya ulaşmak isterim.
Giderken yüreğim ne diyosa bodoslama yazdım.
Tek mektup yolluyorum,alacağı adres alsın.
Lüzümu meşhur değildir,özeli bana kalsın.
Gittiğin yolda yoksam,sonunda mutlaka varım.

Şöyle etrafıma bakıyorumda ne güzel her yer
Benim elimdeyse kalem,kucağımda açık defter. Yüzüm yakınlaştıkça daha içten tebessüm eder.
Bilirim kalpten yazsamda onca emek boşa gider.
Bu gülüşümün bile manevi değeri çok büyük.
Beni lütfen bağışlayın,heyecanımdan ötürü.
Bu sefer sevdim,İstanbul'dan ayıran otobüsü.
Çünkü çocukluğumun en güzel yerine götürür.
Her yaz gitmek istedim,sevdiklerimi yitirdim.
1460 günlük hasretim bi günde silinir.
İşte o gün bugündür kavuşmak bu kadar basittir.
Fanidir dünya,sizi unutmayan kalbimdir.
Geminin hareket etmesine bir saat kalmış.
Çok şükür erkenden Kabatepe'ye giriş yaptık.
Arka arkaya dizilmiş araçlar,bi yana bakın.
Görülüyor bizim gemi,işte orda arabalı !

NAKARAT

Sormaaa,benii sormaaaa,koparan yıllaaar
Geçti ilk ve sonbahaaarlar,yazlaaar,kışlaaar
Ordaaaa Gökçeada !