Canas Evrad - Gölge Kararı

[Verse 1: Makta];

Bugün içmeden ben, sarhoş oluyorum.
Kimse de demiyor ki; "-Sen nereye gidiyosun?"
Bi' tas çorbayı bana çok görüyorsun!
Masum değilim ama, oynamayı seviyorum!

En değerli gülümseme; trajedi yaşatır.
Beni taşır günahlarım, limanıma yanaşır;
Aklım-fikrim hep karışık, canım sıkılır;
Bu külfetin ağırlığı kamburumu çıkarır!

Perdenin arkasında o; sırıtır!
Çok pısırık! Kork hadi; hırsımdan!
Soluğu kesilir onun; kalp yarasından.
Hiç acımazlar... Tabii; hırsızlar!

Sessiz kaldım bırak! Kırsınlar;
Kalpleri. Aklı kaçırsınlar!
İçim sızlar...
Gözlerimin önünde sönüp gidiyor her gün tertemiz hayatlar!...

[Chorus: Canas Evrad];

Akar yağmurlar; sağanak.
Yağmurdan kaçmaya yok sığınak!
Oynuyor ifrit; elinde çağanakla...
Sesini kesemiyo' ki, hiç bi' bunak, haf!
Dolu yağar; hem de boğanak...
Bu dolunun gücüne yok mu hiç dayanak, he?
...
Peki bunu sonlamaya var mı olanak, he!?

[Verse 2: Canas Evrad];
Kes-kin bi' hamızı alıp, dök-tüm; avucuma avucuma!
Bir şeyler gevelemişşin ama, sanırım hiç ulaşamamışın amacına.
Parça parça eder göğsünü kurşunum! Ben baykuşum lan ömrüne...
Yabancı bi' dosya üstünde geldiğin sunumum. Al! Bu da sfagnumum...

Seyrettim kaynayıp oluşumu. Kayaların verse'lere oyuluşunu...
Avucum; sömürerek içti kurşun ve mıhladı hep vuruluşunu!
Gölge kararına yeni vardım; dağlardan çalıp bu buluşu.
Ve kaydettim sunuşumu! Seyrettim soruşuma cevap izlerken; yoruluşunu!

Bir toprak potaya koyup erit.
Olumla; ruhu dirilt. At cirit!
Çıkınca zihinden pirit;
Görülür zihnini doldurmuş porfirit.
Bak, saham hibrit!
Koşsan aşınmaz elele şeytanınla, ifrit!
Sırıtır bilim adamı elde artritle!...
Kafana vurduğu anhidritle!

İşlemeyen dişlilerin bedeni hiç işine yaramaz. Hadi çöz asitle!
Tüm sorduğum soruları topla, deparlan, git uzaya; cinlerle basitle!
Denizlerinde, dehlizleriyle yaptıkları yollardan giderken;
El izleriyle düşlere dalarsan, uyandırırlar; diyalizle!...

[Chorus: Canas Evrad];

Akar yağmurlar; sağanak.
Yağmurdan kaçmaya yok sığınak!
Oynuyor ifrit; elinde çağanakla...
Sesini kesemiyo' ki, hiç bi' bunak, haf!
Dolu yağar; hem de boğanak...
Bu dolunun gücüne yok mu hiç dayanak, he?
...
Peki bunu sonlamaya var mı olanak, he!?