Canas Evrad Verse;
Hayallerini önüne sermen için düşlediğinden daha çok yol var.
Tıkandığında bazen iznin olsun okyanusa.
Savrulup durur kanatlar fayda vermez bazen
Üstelik bu fırtınada oksijen de öldürür.
Kimisi için yalnızlık, kimisi için 4 duvardır.
Ve kimisi kimisine de olduğundan gaddar.
Bu herkesin dünyası. Korkma çok yer var.
Ürkme bu fırtına da elbet kırbaçlar sırtlarını;
Dilde olanın gönle bazen el olduğu zamanlara.
Sahiden bu filmi anlatmıştım olanlara.
Olmayanlaraysa dudak uçuklattı korku.
Sorgulayanlarsa sahi alay konusu oldu:
Şüphe duymayan ve körü körüne inanan bütün masumlara.
Bazen düşman oldun öğüt veren nasuhlara.
Yine de yakılan mum doğmadan güneş sönmüyor.
Zaman kendini öldürüyor. Bunu kimse görmüyor...
(CHORUS) Canas Evrad;
Bak, her yer gizli bak her şey çok masum, sanma
Hiç kimse doğruyu olduğu gibi bilmiyor.
Herkes suçlu. Bir tek kişi sancıyı üstlenmiyor.
Her şey zamanda sıkıştı ötesi görünmüyor.
Şeb-i Arûs Verse;
Sessizliğe ulaşılırsa ulaşılır mı huzura?
Bu gönlün mahlası hüzün kopar içinde fırtına.
Bir hüznü yükleyip de sırtıma
Yola koyulmuşum Şeb'in karanlığında koşar adımla.
Tek solukla onca şiire renk veren bu dilse lâl kesildi bir muallim arz'ına,
Gönül civarlarında facia.
Bir hüzne dahi yok rıza, fakat şiir içinde hüzün lazım Arûs'a
Her taraf bir muamma, ben bitap.
Çünkü candan yok haber gönül veciz'le bağırıyor.
Kalemin hırsı kağıdı yırttı, Arûs şiirlerinde ağlıyor.
Sancılarına naralar atan bir gönüle yoldaş
İlham yine de aynı fasıla her dem'de şahit oluyor.
Satırlarımda çınlamakta hüzün naraları
Kulaklarımda yalnızlığın hazin sedaları.
Kalem kâğıtta atıyor hüznün kalp atışları,
Dünle aynı geçen günün aynı gün batımları.
Produced by Canas Evrad