Canas Evrad - Kum Saati

[Verse 1: Echoist];

Bir var bir yok dedin ve kelimelerini heceledin
Yoluma çıkan engelleri tek tek tekmeledim!
Bir "düştün" uyandım ben, yoluma devam ettim
Gözümden aşağı düştüğünü gülerek seyrettim!

Yalan, dolan, kin ve nefret ebedi mutlak esaret
Daya şimdi kafana silahı haydi tetiği çek!
Namlunun ucundan korkup çekilirsin elbet
Yok ki sende cesaret... Ruhun bana emanet!

Yaptığın bu ihanet!... Saldırıyor sözlerim!
Günahın yüzünden ateş saçıyor gözlerin...
Sen de herkes gibi gözümün önünden geçenlerdensin
Senin de bir farkın yok; sen de iki hecelisin.

Hayal ettiğin yere çıktım, oradan seni izlerim
Doğruluğun izinden her daim giden nöbetçiyim.
Gerçeğe ulaşmak için çok zahmet çektim!
Gir koluma kadim dostum iki kelam edelim...

[Chorus: Canas Evrad];

Kumluktan serperken tüm bu geriye kalan zamanları...
Doldurdum kum saatine tüm o söylenen yalanları!
Ters çevirdim aniden!
Sen sendin; ben de ben...
İki yabancı hep zaten...
Yaşasınlar bırak!

[Verse 2: Canas Evrad];

Zamanın söylüyorlar geldiğini...
Görmek zor. Ama ilerlemek gerekiyor!
Kontrolüm masumcaydı.
Öyle aksettirildi...
Hepsiyle yanyanaydım!
Gözüm derinlerde gördü Dünya kabusçaydı!...
Geçti içim, aklım kaydı.
İstek, isteksizlikle istişare etti; istek, istemekten o an caydı...
Kaybetmekten korktu aklını, ardına bakmadan kaçtı!
Şahit olan Ay'dı!...
Ki doğunca gün, karardı...
Tam anlamıyla bölünmüş ve ezilmiş; aklın koridorundaki ışık.
Düşünce sarmaşık...
Kurtarsam bir parçamı, diğer parçam kurtulmuyor!
Anlatsam da anlaşılmıyor! Bu iyileşmeye fırsat tanımıyorlar sanrılar!
Esirin eserleri kitaplarcalar...
Bırakmıyor ipi tanrılar...
Her ipte bir el var!
Serbest bırakmaya elverişli değil gardiyanlar!...

[Chorus: Canas Evrad];

Kumluktan serperken tüm bu geriye kalan zamanları...
Doldurdum kum saatine tüm o söylenen yalanları!
Ters çevirdim aniden!
Sen sendin; ben de ben...
İki yabancı hep zaten...
Yaşasınlar bırak!

Kumluktan serperken tüm bu geriye kalan zamanları...
Doldurdum kum saatine tüm o söylenen yalanları!
Ters çevirdim aniden!
Sen sendin; ben de ben...
İki yabancı hep zaten...
Yaşasınlar bırak!