[Verse 1: Canas Evrad];
Karınca kararınca başlamıştım söze,
Bu Rap; içimde doğup onca yolu katettirdiğim bir bebek.
Düşünce kazanımda bırakmıştım köze,
Şimdi, küllerinden doğurduğum bu Rap; bugün benim şebek.
Bugün benim bu yelek, kurşunlardan yaptığım
Ve sizin gibi mislisine yolları kapattığım...
Şimdi benim bu Rap! Kendime saklamadığım
Ve ellerinden tuttuklarımı arenalara saldığım.
Kaldırımlarımdan alevler geçerken aynı anda,
Sularla birlikte olan fırtınalarım oynar.
Kılıçtan geçirdiğim bütün geç saatlerimde
Tüm harflerim savaşırken, cümlelerim kaynar.
Güncelerim harlar, zihnimden geçirdiğimde;
Bütün olan bitenleri, düşünce ip atlar.
Karışsın kartlar. Kim kime denk gelirse.
Bana dokunduğunda bil ki hücrelerin patlar!
[Chorus: Canas Evrad];
Birden kararır etrafın, göz gözü görmez her yerin bulanık!
Kirden ayrılmaz ahvalin; korkar ki durmaz yerinde!
Bazen karanlık kaplanır... Bu büyü denen meret işe bulaşır.
Kork Canas Evrad'dan, Şeb-i Arûs'tan! Buna maruzsun, uykuna dal!
[Verse 2: Şeb-i Arûs];
Kaygılarıma mağlubum fakat şiirlerinde hatrı sayılır artık anla
Ciğeri yorma, kovala peşine düş ve beyni zorla
Yaşamak adına nefes alırdı usta, arabeskte masta
Melodiler de başvurunca gaspa!
Ayyaş nara attı hayli can
Sokaklarımsa güneşi bekleyen bir ihtiyar tadında belki psikopat bi' paranoya...
Söylememde haydi anla katla cebine koy ve kılavuz et!
Sen anca gününü gün edersin, siktir et!
Bu parça bed bro bi' hayli
Çünkü hiç bi' piçin kıçına tekme vurmamış adaletin
Hakaretin eleştiriyle arası ince çizgi;
Çekti çizgi çünki geçmişinden hayli bezdi Şeb, küfürleriyle geldi!
Gülle dolu bi' bahçe onca şüpheden oldu harabe
Dramalarla geçti onca yıl, hissiyat virane
Ve bilirim ölmek için hislerim bulur bi' bahane
O hissiyatımın yıkıntısında tek bi' hane!
[Chorus: Canas Evrad];
Birden kararır etrafın, göz gözü görmez her yerin bulanık!
Kirden ayrılmaz ahvalin; korkar ki durmaz yerinde!
Bazen karanlık kaplanır, bu büyü denen meret işe bulaşır.
Kork Canas Evrad'dan, Şeb-i Arûs'tan! Buna maruzsun, uykuna dal!