Canas Evrad - Saray

[Verse 1: Canas Evrad];

Ama neyle? Bitiyor hikaye...
Şarap, şiir yeter! Akla gerekiyor; vikaye.
Zaman sona erer; sarhoş cümlelerle.
Bazı bazı yazılan; müzikli şiirlerle...

Bir sarayın basamakları... Bir yalan gibi!
Boğasamaklarıyla kızışır!
Kızışmaktan sıkışır, sıkışmaktan karışır; otların!
Arada halini yoklarım!...

Ve donuk yalnızlığına, sıcak tonlar işlerim.
Dalga, yıldız, kuş ve saate sakince ayrılıklar fişlerim...
Her kaçan şeyle.
Ağıma yakalanan anların, bütün bedelleriyle!

Yuvarlanan ve inleyip şakıyan tözleriyle...
Ama, hepsini söndürdüm! Bütün gözün; közleriyle!
Çok ani tanıştım; yalancı yüzleriyle.
S.ktir ettim hepsini; gülümser özveriyle!...

[Chorus: Canas Evrad];

Yıkılır belki birden o saray...
Ne duruşun öylece kurtarır ...
Hala durursun! Sinsi!
Ve kan dökmek... Ah! Nedir menfaati!?
Menfaati; sema şikayeti!...

[Verse 2: Makta];

Gözlerini kapa. Düştü yine yollarım uzaklara.
Zorlanırım soğuk geçen bi' kış sonrasında... Her yolculuk içimde yara. Güvenemem ki onlara!
Dünya'm karanlıkta...

Hepsi oyun gibi... Toprak altında körebe!
Hep imrenmiştim oysa ki; tesadüfün böylesine.
Uyuyamam ki ben, o yüzden rüyalarıma gelme!
En iyi yol "bildiğin yolsa" sakın bir daha gelme!

Neden gittin ki böyle?
Yorulmuştun belki de.
Sevmem dağınıklığı ama;
Unuttuğun saatin bile yerlerde...
Şarkı bitene kadar dinle,
Çünkü öldün içimde!
Sayende üşüyorum, bak; yaz mevsiminde.

Dalıp hayal kurduğumuz o deniz bile şimdi kirli!
Kalbimin haritası delik-deşik... Bu muydu istediğin?
Bir tiyatroydu belki; izlemeyi hiç istemediğim.
Bunlar anormal gelebilir sana, çünkü hiç sevmemişsin!...

[Chorus: Canas Evrad];

Yıkılır belki birden o saray...
Ne duruşun öylece kurtarır ...
Hala durursun! Sinsi!
Ve kan dökmek... Ah! Nedir menfaati!?
Menfaati; sema şikayeti!...

Yıkılır belki birden o saray...
Ne duruşun öylece kurtarır ...
Hala durursun! Sinsi!
Ve kan dökmek... Ah! Nedir menfaati!?
Menfaati; sema şikayeti!...