Canfeza - Acı

Yeniden birini sevmek ömür sürer,
O kadar kalmadı be gönül süren.
Yaşattıkların tümüyle ölümsüzler,
Gözlerimde saklı mühürsün, hep.

Seni seviyorum dediğim herkesi sevdim.
İnan, yine olsalardı yine severdim.
Ne aldım, ne de verdim,
Ne aldın, ne verdin?

Neyse asıl konuya dönelim, aşka;
Aşık olunca mı kalbine yönelir taşlar?
Çok sevince mi ızdırap başlar?
Kötü mü aşk, saçma mı? Başka?

Sevmek; bir sanattır, kanatlı,
Kanat uçmaktır ki; uçmakta sanattır.
Bana kalırsa biri sanatı yarattı,
Mutlak yaradan, içimizdeki sanatçı.

Sorarsa biri önünü kesenlerin,
Tanımıyoruz ne sen beni, ne ben seni.
Hiç olmadık ne ben senin, ne sen benim,
Açıkcası; ne sen ben, ne ben senim.

Şiir senden fazlasıdır, sihrim,
Doğum günüm, gün ışığım; mihrim. Bir zahmet hatanı düzelt şimdi,
Beni bu saf karanlığa sen ittin.

Beni bu karanlıkta kaybettin,
Üzüldüm, sanki bilyelerimi kaybettim.
Beni bir çocuk gibi kaybettin,
Pazarda kaybolmuş gibi ağladım, aybettin.

Bu bana yapılmazdı, yaptın.
Sana bu yapılmazdı,yaptım.
Kandırılmamalıydım, yaptın.
Şiirlere değmezdin, yaptım.

Güzeldin herşeyinle, yenmezdin tadından,
Yüzüne şiir yazılacak binlerce kadın var.
Ardından tek bir kez söz etmedim adından,
Biriydin benim için o binlerce kadından.

Biri gider bini gelir,
Bini gider biri gelmez.
Ne yaman çelişkidir,
Biri kanatır, bini delmez.

Onu sever, beni sevmez,
Ona ulaşır, bana ermez.
Aşk dilenmek gerekmez,
Ona verir, bana vermez.