Karanlıkta bekçiyim dört duvarla sabahların
Olmasını beklemek değildi canımı yakması
Düşük yüzüm , biraz ışık belki parıltı
Doğmasını beklidiğim güneşin hala doğmaması
İki kelime iki satır ne eksik ne fazlasın
Bu yürek bankamı lan hangi birini içine atsın
Yalanda olsa söyle yüzüme doğru konuş artık
Unuttum baba inanki şuan kaç yaşındasın
Hevesim olmadı hiç para benden uzaktı
Önemli olan elinin tam omuzumda olması
Yavaşlatır , bütün yükün ayakta durması
Koşmasını bilmiyorsan sende yer altındasın
Şair yazar çizer fakat kalem karıldı
Romanlarda geçenler nedense yaraya kasttı
Şuan mürekkebin mısrada en son damlasıydım
Sonunda uyandık , günaydın masaldasın.
Nakarat:
Rüyam olsun gerçek hayat
Sen ne kadar uğrassanda boşa
Bu gün var yarın yine yoksun
Kimlere yarar bu kalp kırmak