Cefa İbret - Fail

Beni bu hale sokanlar yalanlarıma katlanır
Gittiğim ilk doktorda dumanlara rastlanır
Unutulmaz dediklerim değilmiydi önceki,
Bu kalp bana yetmezken sana nasıl yetsin ki?

Resim miydi baktığım ayna mıydı yoksa o
Her aldığım nefeste ölüm benimle koşuyor
Yaşıyor mu gerçekten korkutuyor gerçekler
Onlara göre gerçekler bu çocuğu maffetmez.

Anlatır mı duygularım içimdeki korkuyu
Aşkı sorun görenler anlamazlar duygumu,
Kahırlanmış cümlelerle bölüyorlar uykumu
Dertler boğaz olmuşken beklemeyin sustuğumu.

Anlamayın kahretsin anlamayın hiç beni
Tek başıma kaldığımda kan kustum ben heryeri Kim bilir kı halimi yalanlara muhtacım
Unutma be kardeşim ölüm yok ben burdayım.

Sıralarda kuyruklarda beklemekten usandım
Yemek paramı kalbime ben vermeye muhtacım
Şimdi söyle sen bana aşk mı yoksa hayat mı?
Yaşama nefes lazımken bu olanlar kural mı?

Ses seda yok anladım gözler artık kapansın,
Anlatılmaz duygularda hatalarım anılsın
Ne yanlışlar yapmışım faile artık gerek yok
Işık yoksa etrafta aşka artık yerim yok.

İbret lazım herkese yanlış yola girmişken,
Altı yıldır gülüyorum anlamsızca gerçekten
Esir düşmüş mahkumun mühebbet bi haliyim
Halat lazım lan bana ben herşeye razıyım...