Cem Adrian - Islak Kelebek

Bir sabah, yalnız uyanınca
Duymayacaksın, o sesi başucunda
Bir sabah, olup uyanınca
Anlayacaksın, dört duvar arasında
Eninde sonunda, yalnızsın
Yalnız kalacaksın
Kalbindeki çiçekler, kuruyup dökülecekler
Eninde sonunda, yalnızsın
Yalnız kalacaksın
Yüzündeki baharlar sararıp solacaklar

Ve bir sabah yalnızlığın soğuk kollarında
Tarifi mümkün olmayan, anlatamadığın bir rüyadan sen,
Yapayalnız uyandığında
Güneş, eskisi gibi öpüp seni, kirpiklerinde parlamadığında
Ve temizlemediğinde artık yağmurlar kalbini,
Ve affedemediğinde artık Tanrı bizi,
Sevmediğinde, konuşmadığında,
Biz hangi şarkıyla uyuyacağız çocuk
Kalbim, bir ıslak kelebek
Nasıl da uçuyor sana
Nasıl da duymuyor beni
Eninde sonunda zaman,
Bir çocuğun katili
Nasıl da geçiyor ama,
Nasıl da silmiyor seni
İçinde dışında
Hayat, yalanın ta kendisi
Nasıl da dönüyor dünya
Nasıl da vermiyor geri
Elinde yüzünde yalan,
Bir masalın izleri
Nasıl da inanıp sana
Nasıl da ölüyor yine

Kalbim, bir ıslak kelebek
Nasıl da inanıp sana
Nasıl da ölüyor yine.