Cem Karaca - İşçi Marşı

Hava döndü işçiden esiyor yel
Dumanı dağıtacak yıldız poyraz başladı
Bu fırtına varın ki süt limanlığa bedel
Bahar yakın demek ki mevsim böyle kışladı
Hava döndü işçiden ediyor yel
Tekliyor işte çağın çarkına okuyan çark
Ve durdu muydu bir gün bu kör avara kasnak
Bir zinciri yitirenler bir dünya kazanacak
Sen de o dünyadansın sınıfım insafa gel

Hava döndü işçiden esiyor yel
Köylüler uykusunda döndü dönüyor sola
Güne bakıyor bebek büyüyen yumruğuyla
Başaklar geberdi baş baş koydular bu yola
Şaltere uzanıyor tanrıya uzanmış el

Hava döndü işçiden esiyor yel Senlik benlik bitip de kuruldu muydu bizlik
Asgari ücret değil, hür ve günlük güneşlik
Bir Türkiye olacak aldığım son gündelik
Kalıp kalkacak yine de bilince zalim sen

Hava döndü işçiden esiyor yel
Tarihle yürüyenler tarihle adım adım
Safları sıklaştırın tarihle hırslanalım
Lakin hızlandık derken komuta atma sakın
Başları bozuklar var şimdi bize tek engel

Hava döndü işçiden esiyor yel
Sanki Ferhat' sın işçi günün senin gelecek
İndir külüngün indir de şu karanlığı del
Del ki dağlar ardından önümüze bir çiçek gibi açsın
Aydınlık tekmil olunca tünel
Hava döndü işçiden esiyor yel