Cömert - Yeter!

Bana sen, ne anlatırsan anlat biraz zor anlatırsın,
Yok ki bir tanıdık derman, dertleri kırsın.
Ben senden başka istemiyorum hiçbir şeyini,
Seni içimde aşka buladım, yazdıklarım hiçbir şeydi.

Seni düşünmeye başladığımdan beridir bunadım,
Bir tek çocukluğumda mutluluk bana kendini sunardı.
Aşk şansla kaybedilemeyen en büyük kumardır,
Artık umrumda değil, durumum bile duruldu.

Seni bu denli sevmeyi bu dünyada,
İnan hiç bu kadar yanıpta tutuşacak kadar düşünmedim.
Seni kaybetme korkusu hergece rüyamda,
Tek istemediğim kalbini başkasına bölüşmendir.

Sensiz takıldığım bir dünya benim olamaz,
Seni parmağımda taşıyorum, istesemde yoramam.
Canını çıkar içinden, ama beni asla,
Şu gidişini sen anlat kolaysa.

Nakarat (x3)

Lan yeter!
Ne gerek vardı kötülüğe?
Şimdi söyle, hayat hangi kahpeliğinde?
Yeteeer
Kötülükten başka bir şey görmüyor gözlerim,
Aklım yerinde değil.
Lan yeter! Bizi ayırmak isteyen var,
Buna asla izin verme aşk, elini vicdanına al.
İnan ki hayat, seni yaşamaktan tıkandım,
Dert ömrüme yapışan en kötü skandal.

Hayat folloş olmuş amacı belli değil,
Herkes bencil, menfaatle çalışıyor bu devir.
Efkâr ağır basıyor, o yüzden içim serin,
Aldığım her nefeste seni salamıyorum geri.

Aşkı aramıyorum, çünkü seni buldum.
İnan kalbim aşk toprağının ihanetsiz yurdu.
Ben sana ömrümden ömürlerimi sundum,
Ya benim ol, ya da çek silahı vur, benden kurtul.

Sana verdiğimi alamıyorsam eğer sıkıntım büyük,
Seni uzaktan göremiyorum içim sıkıldı, büyü.
Bu sana karşı gösteremediklerimden bir sürü,
Beni gözünden neyse de kalbinden nasıl düşürdün?

Nakarat (x3):

Lan yeter...
Ne gerek vardı kötülüğe?
Şimdi söyle, hayat hangi kahpeliğinde?
Yeteeer..
Kötülükten başka bir şey görmüyor gözlerim,
Aklım yerinde değil.