Defkhan - Dünya

Nereye kaçsan hep aynı peşinde tuzak
Yola çık hadi sıla yeterince uzak
Ve tamamı yalandan eritme yumak
Unufak parçalara kesildi bu kalp

Sar yaramı çabuk Def'in kolları kırık
Ulaş bana betonu, duvarları yıkıp
Beni sor bana dar alanı çok kalabalık
Çok denedik hayatla bir dost kalamadık

Yaradana arz oda sabrı dener
Yüreğimdeki sevgiye saplı keder
Sözüm ona sana değil gemi battı gider
Düşman savaşı soğuk ve kanlı sever

Bu bir gerçek hepsi yalan
Dünya düzeni yıkar beyni paşam
Bak anlamadan eridi gitti zaman
Düştüm eline ve kesildi kafam
Gördüm yaşadım üstü kalsın
Bana bugün lazım dünkü aklım
Yere düştüm kanadı yaram küstü şansım
Dürüst savaştım bana güldü hasmım

Dost dediğin orospu günlük anlık
Beni sırtımdan vurdu düştü gardım
Bırak bir derdi kederi gürültü yapsın
İhaneti gören üzülür mü sandın

Düşünürdüm kalktım inadına sana
Geldin bıraktın ihaneti bana
O sevgini yaptım kıyafeti kara
Bir öyle bir böyle idareli kafa

Dürüsttüm aslan ve kaybediyorum
Bana düşen haktanda pay veriyorum
Hesap basitmiş kes at vakit bu
Ömrü baştan bir say geri koçum