Dipnot - Bir Yalnızlık İmgesi

terminalde omuzlarımı çürüttün,
real bakardı gökyüzünden optimist bi'şizofren.
bugünde yağmur yağar bileklerimin inliğinden.
gökyüzüyle hasret gideriverdi muntazam semazen.

nizami değil hayat, dalgalarına kadar kasvetim.
ne dar ağaçlarına boyun eğerdi, nede bilirdi hasreti.
eseften ırak, kapitalist bi'düşte kaldı hayaller.
varlığın aleyhtar olup, sundu önüme deliller.

umumi değil yekti hüsran, canımı alırcasına,
büktüğün dudaklarından içine akarcasına, yağmur yağdı.
pas tutan bi'gönle girdi kamberim.
lehimlerim, şu gözlerimle dudaklarına inlerim.

soyundu sayfalar, öpüştük dakikalarca.
domalttığım kalem ve kağıt isyan eder hunharca.
sezgilerimi sakladım, alıştım zorlara.
geçer be hepsi bence alış sende bunlara.


kadrajımdan ileri doğru baktım.
gafil hale geldim, bilgeliğim. şairane kelimelerle.
tutulmamış niyazlar ve şevişmeler dışında.
bu semte yağmur yağar, ben kalırım dışında.

neyse bilirsin bu köhne yerdi yurdum.
kalem, kağıt, boyna halat en güzel dekordu.
mümtaz olan sendin, varoş tertemiz bir yabancıydım.
muallakta kalan, gözlerinde yudum yudum yalancıydı.

hatırlarsan alışveriş dahi yapardık.
ben ve dostum Bakırköy'de unutmak zorunda kaldık.
bu yüzden 'üstüm başım kaldı' derdi, ağlarız.
panayır kuruluverdi, param yoksa mundarız.

bekri ahvalinden suskun ilerler.
ne gelen var, ne giden sakilerle doldu taştı denizler.
intiharlar kıyıya vursun maşuk hüzünlen!
son bir dakika ver ve gözlerinden bir dakika süzülsem?