Dipnot - Kaldırımlar

Çatırdasın bu köprü,insanlık yalan olsun
Param yok abicim bak,çözemem paradoksu
Sokakta bin siren var,bu kenti sevme dostum
Başında belalar var,veren yok 1 gram su
Asparagas hayallerden ötürü gelmedi hiç sıram
18 gram gri tonuyla bekliyorum şuan
Rahat mı kaldırımlar?
Bu böyle sorgulanmaz
Rahatça ver selam lan
Korkusuz yaşanmaz
Yaşayacaksan ölümyiyenlerden kaçmayacaksın
Yaşayabildiğinden ötürü belki tırsmayacaksın
Ve sen bilmediğin kelimelerle şiir toplayacaksın
Bu kompartımana bensiz dalamazsın!
Anladın mı yani abicim?
Anlasaydın şaşardım
Anlasaydın belki bir gün benle kaçardın
Bu dünya kurşun seslerinden enerjisini kazandı
Beynimde nükleer atıklar
Kurşunlar bana yanaşsın!
Düşünsene bi benle yolculuk nasıldır?
İyi midir geceler?
Kaldırımlar sahnemizdir
Duvarlar simsiyahtır,kadınlar karmaşıktır
İyi midir geceler?
Sahneler hep korkusuzdur
20 milyon insan,farklı renk tadında
22 yaşında umutsuzluk hat safhada
Paran yoksa müzdaripsin aşk ve okuldan
Evsiz kalmak isterim ufak bi kasabada, bi kuytuda
Belki kentlerin dışında savaşlardan uzak
Belki bir kitapta,belki bir boy aynasında
Belki bir şiirin en acıklı kamarasında
Belki bir direniş ortasında
Safası sürülmüş bi tatilin yatakodasında
Muhabbetimi kesen bi memur tadında Kampüs avlusunda,parkın banklarında
Neyse,hayal gücüme çomak soktular o dakka.
Komik mi,üzünç mü bilmem de
Telefonum çalınca aynı samimiyetle
Tuhaf gelecekse ben aynı günün erkesinde sarhoş halde buldum kendimi
Emri veren sensin,katil olduğun gibi
Patlasın bütün balonlar
Uçurtmalar uçurdum öğle vakti çatından
Kar yağar,gelir uğultular
Sigara yanar köşebaşında
Yaşasın tam bağımsız arkadaşlar!
Şakaklarıma değen ojeli ellerin mi tırsak?
Ren geyiklerinden umut bekleyenler aptal
Dönecek belki gidenler,belki aynı garda
Belki aynı derde göğüs gerdiğin barikatta!
Selam edecek bir şiirin vasıtasıyla
Güneş doğacak saçlarının dalgalanmasıyla
Umudun tükenmesiyle,gönlünün kırılmasıyla
Belki bir diriliş meydanında
Düşünsene bi onla yolculuk nasıldır?
Sahi iyi midir geceler?
Kaldırımlar sahnem olduğundan alışmıştı bünyem!
Bombalar döşedim yollarına,bende fünye!
Nakarat
Düşündüm de omuzlarımı çürüttüğüme değmez
Devrilir binalar,bozulur dik yokuşlar
Eğilir gökyüzü,matem havası kaplar onca şehri
Plansız bi göç gibiydik
Bu tren son seferdi
Düşünsene bi benle yolculuk nasıldır?
İyi midir geceler?
Kaldırımlar sahnemizdir
Duvarlar simsiyahtır,kadınlar karmaşıktır
İyi midir geceler?
Sahneler hep korkusuzdur